Zastosowanie USG w laryngologii
USG węzłów chłonnych
USG ślinianek
USG tarczycy
Wiele procesów zapalnych i nowotworowych obejmujących głowę i szyję ma swoje odzwierciedlenie w węzłach chłonnych szyi. Ultrasonografia jest metodą pierwszego rzutu w ocenie węzłów chłonnych szyi, gdyż jest łatwo dostępna, szybka, nieinwazyjna i bezpieczna, nie wymaga przygotowania oraz można ją wykonać również u dzieci. Zdrowe, niepowiększone węzły chłonne są często niewidoczne, natomiast w przypadku ich powiększenia można stosunkowo łatwo ocenić je w ultrasonografii. Nie można na podstawie usg powiedzieć z całą pewnością jaki charakter ma powiększony węzeł chłonny, gdyż decydujące jest zawsze badanie histopatologiczne węzła po jego usunięciu. Natomiast na podstawie jego cech ultrasonograficznych można określić z dużym prawdopodobieństwem czy jest to węzeł odczynowy, zapalny, czy też nowotworowy, i ukierunkować dalszą diagnostykę, lub obserwację.
Ultrasonografia jest metodą pierwszego rzutu w zakresie diagnostyki ślinianek. Ślinianki są to symetryczne struktury produkujące ślinę, znajdujące się po obu stronach szyi. Szczególnie dobrze można uwidocznić ślinianki podżuchwowe, oraz ślinianki przyuszne w zakresie części leżącej powierzchownie, część głęboka położona za gałęzią żuchwy jest trudniej osiągalna dla ultrasonografii. Ślinianki podjęzykowe w stanie zdrowia nie są zazwyczaj w ogóle widoczne, gdyż zlewają się z mięśniami języka. Natomiast powiększone ślinianki podjęzykowe można ocenić w ultrasonografii. Badając ślinianki można ocenić również język i struktury dna jamy ustnej.
Tarczyca jest dużym gruczołem produkującym hormony, i znajduje się na środku u podstawy szyi. Ultrasonografia tarczycy jest powszechnie stosowaną metodą do oceny budowy i wielkości tarczycy, oraz jej zmian. Z uwagi na zalety ultrasonografii jest metodą pierwszego wyboru w ocenie morfologii tarczycy, ale nie jej funkcji hormonalnej. Prawidłowy obraz tarczycy w usg nie wyklucza zaburzeń hormonalnych. Zmiany wykryte w ultrasonografii mogą być dalej diagnozowane np. przy pomocy punkcji cienkoigłowej, lub innych metod. Na tylnej ścianie tarczycy umiejscowione są przytarczyce, są to gruczoły biorące udział w gospodarce fosforanowo-wapniowej. W usg nie widać ich w stanie zdrowia, natomiast można je zobaczyć dopiero jeśli dojdzie do ich powiększenia.